Parę lat temu, gdy pisałam o zaginionej środkowej części poliptyku z Lusiny (MNK, strata wojenna – wpis dostępny TU) wspominałam o kilku – często sprzecznych – tropach interpretacji psa w sztuce średniowiecznej. Z jednej strony występował on jako symbol wierności, z drugiej mógł uosabiać głupotę, nieczystość, czy nawet samego diabła….
Mój poprzedni wpis był poświęcony kobietom tworzącym sztukę w średniowieczu; oczywiście w czasach nowożytnych mamy już lepiej udokumentowaną działalność artystek. Jedną z nich była graficzka Claudine Bouzonnet-Stella (1636-1697). Była ona córką złotnika, Étienne Bouzonnet, oraz jego żony, która nazywała się Madeleine Stella – jej brat, a wuj Claudine, Jacques Stella,…
Odnoszę wrażenie, że modnym ostatnio tematem jest problem (braku) kobiet w świecie sztuki dawnej. Niewątpliwie prawdą jest, że najsłynniejsi artyści dawnych wieków to mężczyźni, zaś kobiety miały kiedyś znacznie bardziej ograniczone możliwości osiągnięcia sukcesu zawodowego. Ważnym i dobrym trendem jest przywracanie pamięci o dorobku artystycznym kobiet w dawnych wiekach. Być…
Miałam ostatnio przyjemność zwiedzić – w sumie w ostatniej chwili – wystawę „Falza? Falza!” („Fałszerstwo? Fałszerstwo!”) w Galerii Narodowej w Pradze. Na wystawę tę zostały wypożyczone m.in. słynne fałszerstwa pędzla Hana van Meegerena (o nich kiedyś pisałam TU). Wystawa prezentowała różne, w pewnym sensie powiązane zagadnienia: kopii, imitacji i fałszerstw….
Nie jestem fanką sztuki nowoczesnej, ale są dzieła – nawet z XX wieku – które naprawdę lubię. Do takich należy niewątpliwie obraz „My i Wojna” Edwarda Okunia (Muzeum Narodowe w Warszawie). Okuń żył w latach 1872-1945, i był przedstawicielem młodopolskiego symbolizmu. Uczył się początkowo w Warszawie u Wojciecha Gersona, potem…